piątek, 31 grudnia 2021
niedziela, 21 listopada 2021
Winorośl 2021 - BBCH: 97..99
 |
BBCH: 97...99 - "Koniec opadania liści. Zakończenie wegetacji"(Kalendarzowo: 2021-11-20) |
Sezon za nami. Z boku może się wydawać że to już okres kiedy winogrodnicy zapadają w sen zimowy ;). Jak jest naprawdę wiedzą tylko ci co mają trochę więcej niż 10 krzaków nasadzonych. Poniżej trochę szczegółów jak to po sezonie wygląda.
Na działce mam posadzonych 200 krzewów i wymagają one przeprowadzenia następujących prac:
1. Usunięcie liści, resztek owoców, wygrabienie resztek organicznych, skoszenie trawy - bo czystość na winnicy to podstawa do powodzenia w uprawie. Gnijące liście, zapuszczona trawa to niestety idealne warunki do zimowania i późniejszego rozwoju wszelakich chorób grzybowych. Ta operacja to w moim przypadku dwa dni robocze konkretnej roboty. Niestety nie wszystkie odmiany zdążyły też dojrzeć. Pierwszy raz nie udało się to mojej sztandarowej jesiennej deserówce Wostorgowi Krasnemu :(
2. Przygotowanie gleby do przyszłego sezonu - po zbiorach też warto zadbać o uzupełnienie parametrów gleby. Stosowanie tylko nawozów azotowych stopniowo prowadzi do zakwaszenia gleby. Właściwy jej odczyn powinien wynosić 6,5 - 7,2 więc by go poprawić na jesień stosuję nawożenie wapnem (najlepiej z dodatkiem magnezu). Zabieg taki poza obniżeniem pH gleby w znacznym stopniu wpływa także na poprawę przyswajalności przez rośliny takich pierwiastków jak potas, fosfor, magnez, czy innych mikroelementów. Uzupełnienie niedoborów magnezu z kolei zapobiega zasychaniu szypułek winorośli, które zaobserwowałem w ostatnich latach. To z kolei nie zajmuje więcej niż godzinę ale to nie koniec ;)
3. Przykopanie nawozu, oraz okopanie szpalerów - to poza wymieszaniem wapna z ziemią dodatkowo napowietrza wierzchnią warstwę uprawną oraz tak mimochodem redukuje korzenie podpowierzchniowe a w moim przypadku także przed zimą zasypuje korytarze moich włochatych przyjaciół którzy ryją i czasem też nie omieszkają wpiepszyć jakąś sadzonkę. To już operacja konkretna i w zależności od kondycji dwa kolejne dni bez wylegiwania się przed TV.
4. Teraz czas na cięcie - Cięcie jesienne przeprowadza się po zakończeniu wegetacji winorośli. Nie należy się z tym spieszyć gdyż krzew mimo że zrzucił już liście jeszcze ciągle drewnieje. Podczas cięcia jesiennego zazwyczaj pobieramy łozę, jest ono korzystne też z uwagi na uporządkowanie winnicy oraz łatwiejsze okrycie pozostawionych części krzewu. Przeprowadzamy je zazwyczaj na przełomie listopad, grudzień, jakiś tydzień dwa przed nadejściem zimy. Jeżeli łozy nie pobieramy jesienią, można cięcie odłożyć do wiosny przeprowadza się je wtedy na przełomie luty, marzec, jak minie niebezpieczeństwo dużych mrozów. Niby nic ale przycięcie 200 krzewów to znowu dwa dni pracy. Łozę należy po cięciu oczywiście usunąć. Sztobry opisać i posegregować.
5. Poprawa i konserwacja rusztowań - i gdy się już wydawało że to już wszystko dochodzą jeszcze poprawki lub prace których nie wykonałem w latach poprzednich. Czyli ... malowanie słupków, których o zgrozo jest kilkadziesiąt. Do tego trzeba uzupełnić brakujące druty naciągowe w nowych szpalerach. I co roku powtarza się ten sam scenariusz, gdy już myślisz że masz wszystko zrobione zawsze się znajdzie coś nowego do zrobienia ;). I jak zwykle trzeba to rozłożyć na jakieś kolejne ... 2 dni.
6. No dobra to jeszcze by nie spocząć na laurach, przecież gryzonie coś tam podgryzły, lub dziad mróz umroził, trzeba jeszcze dosadzić brakujące miejsca w szpalerach. No można było to zrobić wcześniej ale jak mam sadzonki w doniczkach to i teraz można, a czy je zakopię koło domu czy na miejscu docelowym, w sumie jeden pieron.
7. I na koniec zasłużony odpoczynek ? Nic bardziej mylnego. Przecież nowe nasadzenia nie są zabezpieczone przed mrozem. Za kilka dni może już spaść śnieg więc zanim to się stanie i zanim zima zmrozi konkretnie ziemię trzeba młodziaki konkretnie zakopczykować. Co i jak okrywać to sprawa indywidualna każdego winoogrodnika. Każdorazowo okrywać należy nowe nasadzenia które mają wrażliwy system korzeniowy i ciężka zima może spowodować ich uszkodzenie. Z uwagi też na niewielkie rozmiary krzewu po cięciu jesiennym nie jest to jakoś problematyczne. Okryć należy całą nową sadzonkę usypując na niej kopczyk o grubości ziemi jakieś 10cm. Osobiście okrywam też wszystkie nasadzenie przez pierwsze 3 lata niezależnie od ich mrozoodporności. W wieku dojrzałym powinno się też okrywać odmiany które cechuje niska mrozoodporność. W zależności od wieku nasadzeń to praca bardziej lub mniej absorbująca ale zawsze trzeba koło jakichś przynajmniej kilkunastu krzaczków się zakręcić. I tu zacząłem doceniać pracę kreta, który stał się moim mimowolnym pomocnikiem bo krecie kopce to doskonały materiał do zasypania sadzonek.
Tak więc dopiero po odfajkowaniu całej powyższej listy można spokojnie siąść, wyciągnąć korkociąg i oddać się tym przyjemniejszym chwilą związanych z winną uprawą ;)
środa, 17 listopada 2021
Wpływ obróbki wstępnej na parametry wina
Dziś chciałbym przybliżyć wam trochę proces produkcji wina. W zasadzie nawet nie przybliżyć tylko pokazać że nie jest to takie proste i tym którym się wydaje że wino robi się na zasadzie „do dymiona winogrona, woda, cukier, korek z rurką i jazda” pokazać że można inaczej 😉.
No i żeby znaleźć wspólny język zacznę od spraw prostych by skończyć na nieco bardziej skomplikowanych. Poniżej kilka na szybko zaczerpniętych z Wikipedii przydatnych definicji, które nieco wprowadzą w temat.
Maceracja – stosowany przy produkcji win czerwonych i różowych proces, podczas którego z nasion, skórki i miąższu winogron wypłukiwane są zawarte w nich fenole (taniny), barwniki – antocyjany i substancje zapachowe. Proces ten nadaje barwę czerwoną sokowi z winogron, który oryginalnie w 99% jest szarawy. Podczas produkcji win białych proces maceracji jest pomijany lub stosowany w niewielkim tylko zakresie.
Maceracja na zimno - Czasami w celu ułatwienia stopniowej ekstrakcji związków fenolowych, zwłaszcza antocyjanin, pogłębienia koloru stosuje się zimną macerację, która polega na przeprowadzeniu maceracji przed fermentacją w obniżonych temperaturach od 4 do 15 °C.
Fermentacja alkoholowa – rodzaj fermentacji, podczas której z węglowodanów pod wpływem enzymów wytwarzanych przez drożdże powstaje etanol i dwutlenek węgla. W wyniku tego procesu powstaje również szereg produktów ubocznych, między innymi: gliceryna, kwas bursztynowy i kwas octowy. Produktami ubocznymi fermentacji są również wyższe alkohole i estry, które mają decydujący wpływ na bukiet smakowo-zapachowy produktu. Do produkcji różnych napojów alkoholowych stosuje się odpowiednie szczepy drożdży, np. drożdże winiarskie lub drożdże piwowarskie, a w piekarnictwie drożdże piekarnicze. Fermentacja alkoholowa spowodowana rozwojem drożdży dzikich nosi nazwę fermentacji spontanicznej.
A więc jak to jest po kolei. Mamy zebrane owoce i co dalej. Musimy je przygotować do fermentacji (ta rozpoczyna się dopiero po dodaniu drożdży). Winogrona należy oddzielić od szypułek tak by do wina trafiły tylko same owoce. Potem musimy je zgnieść i taka właśnie pognieciona pulpa stanowi materiał do dalszej obróbki, którą zapoczątkuje proces zwany maceracją (a prosto pulpa przez jakiś czas sobie czeka na dodanie drożdży oddając do soku to co w sobie ma dobrego). Po co się przeprowadza macerację wyjaśniono wyżej w definicji. I tu już pierwsza moja uwaga: Dla wina kluczowe jest to w jakiej temperaturze się ją prowadzi i przez jaki czas się ją prowadzi i nie są to jakieś wielkie różnice, czasem w dużym stopniu na charakter wina wpływa kilka godzin, lub parę stopni !
O tym jak naukowo można sprawdzić ten wpływ i jakie skutki ze sobą niesie ładnie opasano w badaniach naukowych które przeprowadzono na winach z odmiany Solaris, a że to moja sztandarowa odmiana przeczytałem artykuł z zaciekawieniem. Pomniejszym pasjonatom chciałby pokazać że by zrobić świadomie dobre wino należy (poza oczywiście dobrym zbiorem) mieć albo wieloletnie doświadczenie i intuicję winiarską, albo jednak zgłębić i zrozumieć trochę fizyki i chemii z winem związanych.
Tak więc chętnych zapraszam do lektury oryginału a mniej chętnych (czytaj bardziej leniwych) do mojego skrótowego tłumaczenia poniżej.
Badania przeprowadzono na winie przygotowywanym na 6 różnych sposobów opisanych jak niżej w tabeli.
Tabela 1. Zabiegi prefermentacyjne zastosowane w badaniach w winach białych „Solaris”.
|
Kod wina |
Zabiegi wstępnej fermentacji |
|
DP |
Tłoczenie bezpośrednio po zmiażdżeniu |
|
WC |
Tłoczenie do całych gron |
|
6H_CM |
6h maceracja na zimno |
|
24H_CM |
24h maceracja na zimno |
|
6H_CM + SF |
6h maceracja na zimno + 30h fermentacja w
skórkach |
|
24H_CM + SF |
24h maceracja na zimno + 30h fermentacja
w skórkach |
Uzyskane w różny sposób 6 rodzajów wina poddano badaniom i opisano wpływ rodzaju fermentacji na końcowe odczucia smakowe i węchowe.
Styl typowego wina silnie zależy od różnych czynników, takich jak odmiana, rok zbioru, praktyki winiarskiej oraz warunków klimatycznych, z pośród których proces produkcji wina jest jednym z najważniejszych czynników. Zabiegi wstępnej fermentacji (np. dostosowanie kwasu i cukru) mają kluczowe znaczenie w regionach o chłodnym i zimnym klimacie, ponieważ winogrona mogły nie dojrzeć optymalnie. Ponadto na obecność i stężenie składników aromatu wina istotny wpływ mają zastosowane techniki obróbki wstępnej, ponieważ duża ilość prekursorów aromatu znajduje się w skórce i miąższu winogron. Aby wzmocnić i zoptymalizować ekstrakcję składników smakowych i prekursorów, w produkcji białego wina często stosuje się macerację na zimno (CM), która polega na uwalnianiu składników z wytłoków (nasion, skórek i miazgi) po zmiażdżeniu. Proces ten silnie determinuje ostateczne style produkowanego wina. Ekstrakcję przedłużoną można również osiągnąć poprzez fermentację w skórkach (SF) w celu uzyskania w pełni aromatycznych i złożonych stylów białego wina. Niektóre ważne substancje lotne, takie jak alkohole C-6 i aldehydy, pochodzą pierwotnie ze stałych części winogron i dlatego są wspierane przez zwiększoną ekstrakcję w procesie maceracji. Dodatkowo maceracja zwiększa koncentrację wielu nielotnych substancji, takich jak polifenole, co z kolei skutkuje lepszym odczuciem w ustach i wyższym poziomem przeciwutleniaczy w końcowym winie.
Oceny sensoryczne wykazały, że ta obróbka wstępna nadaje białym winom świeże właściwości, zwiększa intensywność smaku i poprawia aromat owocowy i kwiatowy w winach, ale może również dodać goryczy do win białych.
W celu zmniejszenia wpływu czynników innych niż zabiegi maceracji, wykorzystano winogrona z tej samej winnicy. Ogólna dojrzałość winogron „Solaris” w 2011 roku była na dobrym poziomie z cukrem na poziomie 21,1 Brixa w bezpośrednio tłoczonym moszczu. Ta ilość oznacza, że wino ma potencjał do uzyskania poziomu alkoholu uważanego za optymalny dla stylu białego wina z chłodnego regionu, takiego jak Dania (czy też Polska), nie wprowadzając zbyt dominującego alkoholu, podczas gdy winogrona były jeszcze wystarczająco dojrzałe, aby mieć dobry potencjał smakowy.
Wpływ obróbki wstępnej na parametry chemiczne wina
Zabiegi prefermentacyjne WC i DP skutkowały niskim poziomem potasu, azotu przyswajalnego przez drożdże (YAN) w soku oraz niskim pH w winie (tab. 2). Zastosowanie CM zwiększyło YAN od umiarkowanego w próbce DP do wysokiego poziomu w próbkach 6H_CM i 24H_CM. Dodatkowo CM zwiększył pH, ale dodanie SF podczas wczesnej fermentacji nie spowodowało dalszego wzrostu pH (Tabela 2). Jednak przy pomiarze miareczkowaniem kwasowości w młodym winie, a zwłaszcza na poziom kwasu winowego, istotny wpływ miał czas kontaktu ze skórą. Niższy poziom kwasu winowego i wyższe pH obserwowane po 24H_CM + SF mogą wynikać z wyższego poziomu potasu (tabela 2) lub innych kationów wyekstrahowanych ze skórek winogron podczas fermentacji skórnej, co spowodowało, że dalsze odkwaszanie w tym winie nie było konieczne. Ponieważ wykazano, że odkwaszanie nie ma żadnego wpływu lub ma bardzo ograniczony wpływ na lotny profil wina (niepublikowane wyniki z naszego laboratorium), kwasowość zabiegów została zrównoważona przez odkwaszanie do 2,50 g/l pozostałych win eksperymentalnych.
Tabela 2. Parametry chemiczne soku „Solaris” i młodych win po zakończeniu fermentacji oraz stopień odkwaszenia węglanem wapnia.
Różne litery w tych samych wierszach wskazują na istotne różnice według testu HSD Tukeya ( p <0,05);
YAN oszacowano za pomocą wzoru [ YAN] = 0,8225 _ [amoniak] + [ _ -amino azot].
Tabela 3 pokazuje, że późniejsza stabilizacja na zimno jeszcze bardziej zmniejszyła i ustabilizowała kwasowość w końcowych winach. Poziomy wartości etanolu wahały się od 12,2% do 12,9% z tendencją do wzrostu poziomów po CM i SF. Dodatkowo całkowity indeks polifenoli był wyższy w finalnych winach o dłuższym kontakcie ze skórą (wino 24H_CM + SF).
Tabela 3. Parametry chemiczne finalnych białych win „Solaris”.
Ocena sensoryczna
Zgodnie z ANOVA, istotne różnice między próbkami zaobserwowano dla następujących 10 deskryptorów („O” – 3 deskryptory smaku i „F” - 7 deskryptorów zapachu):
- O/F - Green Vegetable (zielone warzywa)
- O/F - Apricot (brzoskwinia)
- O/F - Muscat
- F - Rose (róża)
- F - Elderflower (czarny bez)
- F - Green Berry (zielone jagody)
- F - Apple (jabłko)
Powyższe deskryptory dla różnych win zostały przedstawione poniżej na wykresie.
Ogólnie:
- Wino winifikowane z WC wykazywało najniższe oceny większości atrybutów, co wskazuje na słaby aromat w porównaniu z innymi winami.
- Dwa wina CM (6H_CM i 24H_CM) miały wyższe wartości deskryptorów, ale w innym kierunku: wino 6H_CM było bardziej powiązane z „F_Green Vegetable”, podczas gdy 24H_CM miało wyższy wynik „F_Aprcot”.
- Wino DP zostało wysoko scharakteryzowane przez „F_Green Vegetable”, „O_Green Vegetable” i „F_Green Berry”,
- natomiast najintensywniejszy kontakt ze skórą wino 24H_CM + SF miało najwyższe wartości w deskryptorach kwiatowych „F_Rose” i „F_Elderflower”.
Należy jednak zauważyć, że wino 24H_CM + SF miało również najwyższą wartość „F_Green Vegetable”, co wskazuje, że połączenie maceracji i fermentacji skórnej zwiększyło nuty kwiatowe, ale w międzyczasie wymusiło więcej zielonego smaku ze skórki winogron. Co więcej, wpływ SF na percepcję cech muszkatu był bardziej wyraźny, ponieważ dwie próbki z traktowaniem SF (6H_CM + SF i 24H_CM + SF) były silnie skorelowane z deskryptorem „F_Muscat”.
Dłuższa maceracja może mieć negatywny wpływ na jakość wina, np. zwiększoną ekstrakcję związków fenolowych, co skutkuje bardziej gorzkim smakiem. W tej pracy próbki jednak nie różniły się istotnie pod względem gorzkiego smaku. Wskazuje to, że stosunkowo niska temperatura maceracji i krótki czas ekstrakcji mogą jedynie w mniejszym stopniu wyekstrahować flawonoidy, ograniczając w tym przypadku gorycz w winie.
Ocenę sensoryczną przeprowadziło jedenastu wyszkolonych winiarzy (cztery kobiety i siedmiu mężczyzn, absolwentów „Bayerischen Landesanstalt für Weinbau und Gartenbau” w Veitshöchheim, Niemcy).
Opis prowadzenia winifikacji
Mikrowinifikację przeprowadzono w piwnicy „Pometet” w szklanych naczyniach fermentacyjnych o pojemności 5L – 10L. Winogrona „Solaris” podzielono na sześć partii po 40 kg, z których wyprodukowano wina w dwóch egzemplarzach. Dla każdej partii przeprowadzono różne zabiegi, jak przedstawiono w Tabeli 1. W pierwszej partii winogrona wyciskano bezpośrednio po odszypułkowaniu i zmiażdżeniu, co określano jako wino DP. Druga partia winogron została wytłoczona z całych kiści bez odszypułkowania (wino WC). Pozostałe winogrona zostały odszypułkowane, zmiażdżone, a następnie podzielone na cztery porcje i poddane albo zimnej maceracji w temperaturze 10oC przez różne godziny (wina 6HCM i 24H_CM), albo zimnej maceracji połączonej z fermentacją w skórkach przez 30 godzin w 10 l wiaderkach przykryte pokrywką (wina 6H_CM + SF i 24H_CM + SF). Pokrycie CO2 zostało użyte do ochrony zacieru winogronowego przed utlenianiem podczas przenoszenia. Prasowanie wszystkich zabiegów wykonano za pomocą hydroprasy 20L. Mętny sok ze wszystkich próbek przechowywano przez noc w chłodni (3°C), aby umożliwić osiadanie i wrzucono do nowych naczyń w celu uzyskania klarownego soku do fermentacji. Zabiegi z zainicjowanym SF kontynuowały fermentację bezpośrednio po sprasowaniu. Wszystkie partie zaszczepiono komercyjnymi drożdżami Saccharomyces cerevisiae, bayanus (Lalvin DV10TM z Lallemand) przy 0,2 g/l i przeniesiono do pomieszczenia o kontrolowanej temperaturze 18°C. Wszystkie wina były sfermentowane do wytrawności. Po fermentacji wina rozłożono na stojakach i dodano 50 mg/L SO2. Na podstawie wstępnego testu laboratoryjnego wina wykazywały stosunkowo wysoką kwasowość. W celu zminimalizowania dominacji kwaśności podczas oceny sensorycznej usunięto kwasowość od 0 do 2,5 g/l przy użyciu węglanu wapnia. Zastosowane poziomy odkwaszania oparto na wstępnym teście w skali 100 ml na świeżo sfermentowanych młodych winach. Wstępny test obejmował ocenę sensoryczną w celu określenia wymaganego odkwaszania w każdym winie. Wreszcie wina zostały przeniesione do 3°C w celu stabilizacji na zimno na cztery tygodnie, po czym wina zostały ponownie rozstawione. Wolny SO2 doprowadzono do 30-35 mg / l, a wina butelkowano w 375 ml butelkach i przechowywano w 14°C. Analizy wykonano po dwóch miesiącach.
Wnioski
Zimna maceracja (CM) połączona z fermentacją na skórkach (SF) zmniejszyła kwasowość, prowadząc do win o nieco wyższym indeksie etanolu, glicerolu i całkowitego polifenoli. SF w połączeniu z 24-godzinną obróbką CM sprawiała, że nuty „F_Rose” i „F_Elderflower” były bardziej wyraźne w końcowych winach. Zabiegi te wzmocniły również tworzenie/ekstrakcję niektórych lotnych związków, takich jak alkohole C-6, linalol i β-damascenon, podczas gdy w zależności od związków stwierdzono różne działanie na estry. Zabieg czystej CM zmniejszył intensywność właściwości sensorycznych „F_Green Vegetable” i „F_Green Berry” oraz wzmocnił nuty „F_Apricot” i „F_Apple”. Wreszcie tłoczenie całych gron (WC) i tłoczenie bezpośrednie (DP) generalnie dawały wina o niskiej zawartości związków aromatycznych, a co za tym idzie o słabym smaku. Regresja PLS wykazała, że owocowy smak był blisko związany z kombinacją estrów, podczas gdy „F_Rose” i „F_Elderflower” były skorelowane z β-damascenonem i linalolem. Podsumowując, przy wytwarzaniu win z odmiany Solaris odpowiednie zabiegi wstępne, takie jak zimna maceracja i krótka fermentacja na skórkach, są w stanie zmodyfikować profil lotny win, co z kolei może urozmaicić styl wina i wpłynąć na jego jakość.
No i teraz muszę wymyślić proces umożliwiający schłodzenie nastawu do wymaganej CM bowiem będę starał się celować w proces pokazany jako 24H_CM + SF. By dodatkowo spotęgować efekt trzeba zastosować odpowiednie drożdże, ale to już inna historia ;)
niedziela, 7 listopada 2021
Winorośl 2021 - Porównanie SAT
Na koniec obecnego sezonu zrobiłem podsumowanie wartości temperatur zarejestrowanych przez moje czujniki by sprawdzić jak to faktycznie z tym ciepłem było.
Okazuje się że rok 2018 jeszcze długo będziemy wspominać jako jeden z najlepszych dla uprawy winorośli w ostatnim dziesięcioleciu (w moim przypadku odkąd powadzę pomiary).
Poniżej wyniki z ostatnich 4 lat i wyliczenie łącznego SAT oraz SAT z uwzględnieniem kryterium dekady.
Co to jest SAT i dlaczego jest istotny w uprawie piszę więcej TUTAJ
Wartości liczbowe mniej wtajemniczonym pewnie niewiele mówią dlatego porównałem ostatnie cztery lata na wykresach gdzie pokazałem odpowiednio:
Jak widać na porównaniu rok 2021 był to najgorszy z porównywanych roczników. Wyraźnie widać wpływ chłodniejszej wiosny i dopiero początek lata w czerwcu dogonił poprzednie roczniki. Niestety fizyki nie oszukasz, temperatury brakło. Późniejsze wejście winorośli w sezon zaskutkowało krótszym okresem dojrzewania a jak wiadomo im dłużej tym więcej cukru w gronach. Im więcej cukru tym łatwiej winifikować i zabutelkować coś co będzie nie tylko pijalne ale i doskonałe w smaku. Parametry win w tym roku nie zachwycą, a i pierwszy to przypadek gdy niektóre deserówki też nie zdążyły mi w 100% dojrzeć. Tak się stało z Wostorgiem Krasnym, który po raz pierwszy nie zdążył się wybarwić a smakowo też dosyć cierpki.
Tu już ewidentnie widać że 2018 był dużo cieplejszym rokiem niż obecny i pewnie jeszcze długo będziemy go ciepło wspominać. Obecny wypadł najgorzej odkąd prowadzę pomiary i to sporo gorzej. To pokazuje jak ważny jest dobry start w sezon. Jak do tego dodamy bardzo chłodny sierpień to dla niektórych winnych krzewów rok okazał się zbyt trudny.
Pierwszy raz zdarzyło się tak by przez kryterium dekady w kwietniu nie dało się nic zliczyć. W pozostałych miesiącach też było kiepsko poza wyjątkowym lipcem który z kolei okazał się najcieplejszym miesiącem w ostatnich 10 latach, ale jak to mawiają "jedna jaskółka wiosny nie czyni".
Okazuje się że rok 2018 jeszcze długo będziemy wspominać jako jeden z najlepszych dla uprawy winorośli w ostatnim dziesięcioleciu (w moim przypadku odkąd powadzę pomiary).
Poniżej wyniki z ostatnich 4 lat i wyliczenie łącznego SAT oraz SAT z uwzględnieniem kryterium dekady.
Co to jest SAT i dlaczego jest istotny w uprawie piszę więcej TUTAJ
| 2021 | 2018 | 2019 | 2020 | |||||||
| marzec | 37,00 | 45,00 | 47,30 | 45,25 | ||||||
| kwiecień | 93,00 | 417,00 | 227,70 | 198,00 | ||||||
| maj | 417,65 | 541,25 | 360,50 | 318,00 | ||||||
| czerwiec | 587,50 | 576,50 | 683,45 | 586,90 | ||||||
| lipiec | 666,00 | 647,50 | 588,00 | 616,25 | ||||||
| sierpień | 516,75 | 646,75 | 605,75 | 647,75 | ||||||
| wrzesień | 394,25 | 447,80 | 418,75 | 453,00 | ||||||
| październik | 155,00 | 253,50 | 297,00 | 206,75 | ||||||
| SAT: | 2867,15 | 3575,30 | 3228,45 | 3071,90 | ||||||
| marzec | 0,00 | 0,00 | 0,00 | 0,00 | ||||||
| kwiecień | 0,00 | 388,25 | 101,50 | 70,50 | ||||||
| maj | 381,90 | 541,25 | 360,50 | 318,00 | ||||||
| czerwiec | 587,50 | 576,50 | 683,45 | 586,90 | ||||||
| lipiec | 666,00 | 647,50 | 588,00 | 616,25 | ||||||
| sierpień | 516,75 | 646,75 | 605,75 | 647,75 | ||||||
| wrzesień | 394,25 | 447,80 | 418,75 | 453,00 | ||||||
| październik | 80,50 | 199,25 | 219,75 | 158,65 | ||||||
| SATdek: | 2626,90 | 3447,30 | 2977,70 | 2850,65 |
Wartości liczbowe mniej wtajemniczonym pewnie niewiele mówią dlatego porównałem ostatnie cztery lata na wykresach gdzie pokazałem odpowiednio:
Rys.1 Wartość SAT w kolejnych liczonych miesiącach.
Jak widać na porównaniu rok 2021 był to najgorszy z porównywanych roczników. Wyraźnie widać wpływ chłodniejszej wiosny i dopiero początek lata w czerwcu dogonił poprzednie roczniki. Niestety fizyki nie oszukasz, temperatury brakło. Późniejsze wejście winorośli w sezon zaskutkowało krótszym okresem dojrzewania a jak wiadomo im dłużej tym więcej cukru w gronach. Im więcej cukru tym łatwiej winifikować i zabutelkować coś co będzie nie tylko pijalne ale i doskonałe w smaku. Parametry win w tym roku nie zachwycą, a i pierwszy to przypadek gdy niektóre deserówki też nie zdążyły mi w 100% dojrzeć. Tak się stało z Wostorgiem Krasnym, który po raz pierwszy nie zdążył się wybarwić a smakowo też dosyć cierpki.
Rys.2 Wartość SAT pokazana przyrostowo.
Pierwszy raz zdarzyło się tak by przez kryterium dekady w kwietniu nie dało się nic zliczyć. W pozostałych miesiącach też było kiepsko poza wyjątkowym lipcem który z kolei okazał się najcieplejszym miesiącem w ostatnich 10 latach, ale jak to mawiają "jedna jaskółka wiosny nie czyni".
piątek, 8 października 2021
PODSUMOWANIE 2021
Ten rok to prawdziwy test odpornościowy dla poszczególnych odmian. Kolejne doświadczenie pozwalające na ugruntowaniu sobie opinii co jest odporne a co niestety w gorszych latach ląduje w koszu. Pierwsza próba to wiosenne przymrozki, które mimo zapewnień o ociepleniu klimatu jak zwykle dały mocno popalić, druga i chyba jeszcze bardziej selektywna to dwutygodniowe opady w sierpniu. Jak mawiają nie ważne jak zaczynasz, ważne jak kończysz i co z tego że lipiec był wyjątkowo ciepły i słoneczny jak po nim nastał szaro-buro deszczowy sierpień który otworzył puszkę Pandory z wszelkimi możliwymi zarazami a w szczególności pokazał które jagody nie lubią nadmiaru wody.
Zacznijmy od przymrozków. Tu padły takie odmiany jak: Konsuł, Ładannyj, Jubilej Nowoczerkasska, Syndykat, Andzelika Ksenia, Różowaja Dimka, Bażena, Andriusza.
Kwitnienia nie wytrzymał Monarch i obsypał większość kwiatostanów.
W tym chyba najsłabszym roku od kiedy bawię się winoroślą kilka odmian potwierdziło skłonność do pękania, najbardziej: Ruswien, Krasotka, Wiktoria, Biełyj Kokł, trochę mniej: Ananas Rannyj, Piesnia, Kołobok. Konsuł.
Były też odmiany które należy wyróżnić- Największe zaskoczenie in plus: Talizman, Bajkonur
- Największe rozczarowanie: Monarch, Bażena, Tałdun
- Najsmaczniejsza: Katrusia, Kołobok, Wiktoria
- Najbardziej muskatowy: Muskat Bleu, Kołobok
Katrusia (5/5) - w tym piękne owocowanie. Na krzewie sporo ładnych gronek. Dodatkowo doskonały muskatowy smak. Cieszę się z tego dobrego owocowania bo pokładałem w niej spore nadzieje i fajnie że potwierdziła że stać ją na dobre plonowanie. Do jesieni dotrwała zdrowo i kolejny jej atut to odporność na choroby. Chyba jedyna odmiana którą zajadałem się przez kilka miesięcy.
Kiszmisz Weles (3/5) - Weles tak ma że jego grona są bardzo duże. Dobrze że zostawiłem tylko jedno bo krzew nie rośnie zbyt intensywnie a w pewnym momencie wielkość grona trochę zachwiała poprawne proporcje między owocami a resztą zielonego na krzaku. Skończyło się dobrze, grono spokojnie dojrzało. W jagódkach są resztki pestek ale nie są wogóle wyczuwalne przy jedzeniu. Smakowo przyjemny harmonijny. Lekko podatny na mączniaka rzekomego, pewnie trzeba go będzie trochę pilnować. Pod deszczach też nieco popękał i wlazła na niego szara pleśń.
Kodrianka (3/5) - fajna odmiana bo nie choruje i u mnie nie rośnie jakoś bardzo bujnie. Smak owoców klasyczny i niestety pewnie z tego powodu nie będzie u mnie nigdy numerem 1. Osobiście smakowo wolę Nadjeżdę AZOS, która wizualnie ma bardzo podobne jagody ale smak zdecydowanie lepszy (tyle że dojrzewa trochę później). Na plus: jest odporniejsza na choroby od Nadjeżdy i miąższ bardziej chrupki.
Krasa Bałok (4/5) - coraz bardziej odmiana mi się podoba. Wygląda na fajną wczesną odmianę. Grona całkiem spore z wyrównanymi jagodami. Dobrze przechowuje się na krzewie. Rzadko się zdarza bym zjadł całe grono a temu dałem radę. Bardzo przyjemny owocowy smak i lekko chrupkie jagody wielkości śliwki węgierki. Po przymrozkach tylko kilka gron ale jedno całkiem spore w okolicach 1kg.
Krasotka (2/5) - jak co roku bardzo plenna i niezawodnie owocująca. Odmiana którą cenię nie tylko za walory smakowe ale i całokształt. Ładnie się wybarwia w czasie owocowania a smak ma najlepszy na samym początku pełnej dojrzałości. Jak dłużej wisi to tylko traci a że czasem lubi popękać to i dobierają się do niej osy. W tym roku niestety nie dała rady pogodzie i długotrwałe deszcze spowodowały solidne pękanie jagód.
Konsuł (1/5) - to jedna z późniejszych odmian i by dojrzała niestety potrzebuje trochę ładnej pogody na jesień a tej niestety w tym roku brakło. U mnie dodatkowo łapie rzekomego i słabo przetrwała zimę. Mimo że miał kilka gronek, rok na straty. Z dwu krzewów zostawię tylko jeden bo niestety w moim siedlisku trochę nie daje rady.
Lija (4/5) - bardzo ładne grona i jagody całkiem spore. Bałem się o tą odmianę bo słyszałem że chorowita, tymczasem u mnie na razie tragedii nie ma i nie mogę narzekać. Ładnie się zapyliła, ładnie dojrzała, smak jagód klasyczny. Podczas deszczowej pogody nie popękała.
Łuciezarnyj (4/5) - pierwsze solidne owocowanie i zdecydowanie na plus. Sporo ładnych gron ładnie wypełnionych dużymi jagodami. Wygląda na odporną odmianę gdyż złe warunki pogodowe nie wpłynęły na owocowanie. Smak klasyczny z nieco wyraźną skórką.
Monarch (1/5) - nazwa dobrze komponuje się z wyglądem. Jagody tej odmiany są ładne, duże, takie dostojne. W smaku klasyka i to chyba nieco zmniejsza jego wartość. Niestety podczas kwitnienia źle się zapylił i osypał kwiatostany więc gron jak zwykle nie dużo ale ładnie wypełnione i robią wrażenie. Stosunkowo odporna na choroby i zdrowo przetrwała jesienne deszcze. W tym roku zebrałem ją jako jedną z ostatnich odmian.
Moskiewski Czarny (3/5) - późna odmiana, która w dodatku słabo u mnie rośnie. Jagody o ciekawym kształcie i m.in. dlatego ją posadziłem. Ładnie się wybarwia i w tym okresie jest najładniejsza gdy prezentuje zielono-granatowe owoce. Niestety nieco chorowita i plonowanie zawsze jest obarczone ryzykiem że nie dojrzeje lub jak dojrzeje to plon zeżrą choroby. Generalnie odmiana nie dla amatorów.
Muskat Ali (3/5) - pierwsze owocowanie i od razu kilka ładnych gron. Kupiłem jako odmianę muskatową bo takie smaki preferuję i ma muskat, taki zwykły powiedziałbym klasyczny. Dodatkowo bardzo odporny na warunki pogodowe, choroby i generalnie bardzo pozytywne odczucia. Jagody kuliste o ładnym bordowym kolorze. Za rok podejrzewam że dostanie więcej.
Podarok Irinie (4/5) - Pierwsze owocowanie ale po dwu wielkich gronach widać potencjał. Duże jagody wyrównane w gronach i wygląd robi wrażenie. Smak klasyczny i to chyba jedyny minus. Wygląda obiecująco i za rok napiszę coś więcej.
Prodiuser (4/5) - ciekawy muskatowy smak, i na początku dojrzewania bardzo wabił osy. Krzew rośnie zdrowo bez nadmiernego wigoru ale może to kwestia mojej piaszczystej gleby. W tym roku uchował cztery ładne gronka które ze smakiem zjedliśmy bo w fazę owocowania wszedł jako jedna z pierwszych odmian.
Regina (5/5) - klasyka gatunku. Jak dama na winnicy, zawsze prezentuje się wspaniale, rośnie bezproblemowo a zbiory zawsze udane. Odmiana wręcz idealna tyle że smakowo jest właśnie klasykiem, bez dodatkowych intrygujących posmaków których tak poszukuję w sadzonych odmianach.
Reliance (4/5) - labruska bezpestkowa, łatwa w prowadzeniu odmiana o malutkich owocach ale plonująca niezawodnie co roku. Jak ktoś lubi cukierkowo-owocowy smak to właśnie coś dla niego. Z racji bezpestkowości lubią ją podskubywać dzieci. Osobiście wolę coś bardziej konkretnego ale jako ciekawostka smakowa na pewno warta do umieszczenia w kolekcji.
Rozalinda (3/5) - pierwsze owocowanie zaowocowało jednym kontrolnym gronkiem więc nie będę się rozpisywał bo generalnie po wyglądzie jagód nie jestem pewny czy to faktycznie Rozalinda. Jagody mega chrupkie, trochę atakowane przez osy. Za rok napiszę więcej bo odmiana mi się podoba i lcze na więcej.
Ruswien (3/5) - w tym roku nie czekałem aż go zeżrą choroby tylko zerwałem jak tylko dojrzał, super nietrwała odmiana i im dłużej wisi tym z nią gorzej, a że smak ma całkiem fajny - taki oryginalny muskat, to trzeba wyczuć odpowiedni moment i zrywać. W tym roku dodatkowo sytuację pogorszyły długotrwałe deszcze. Co rok to samo, zastanawiam czy wywalić czy jeszcze nie, bo jedynie smakiem się jeszcze broni.
Sfinks (4/5) - rok temu pisałem że trochę podobny do Konsuła. W tym mogę śmiało napisać że był 100 razy od niego lepszy. Bardzo ładne owocowanie, odmiana plenna i owoce ładne i duże, w gronach wyrównane bez groszku. W smaku klasyka.
Snieżok (3/5) - pierwsze owocowanie więc na krzewie zostawiłem dwa niewielkie gronka. Ładnie i bardzo wcześnie dojrzały. Jagody duże, w smaku przyjemne, o lekko chrupkim miąższu. Po ostatnich deszczach jedna jagoda pękła. Debiut na plus ale nie będę się rozpisywał bo pierwsze owocowanie nie jest miarodajne.
Super Extra (3/5) - odmiana wczesna jednak po długotrwałych deszczach masakrycznie popękała i zaczęło się do owoców dobierać wszelakie robactwo. Jagody może nie jakieś ogromne ale ładnie się zapyliły i kilka ładnych gronek dojrzało. Jak pisałem pierwsze udało się zjeść, kolejne poszły na zmarnowanie.
Wiktoria (3/5) - kolejna ofiara mokrego sierpnia. Smak rewelacja, niestety z uwagi na mięciutką skórkę lubi sobie popękać a gdy leja dwa tygodnie non stop to popęka na bank. Nie inaczej było w tym roku. Smakiem, plennością i odpornością na choroby napewno się broni jednak pękanie już pomału staje się irytujące.
Wostorg (4/5) - Wostorg to klasyk. Zawsze niezawodny i może wisieć na krzaku cały sezon nie tracąc nic ze swojego smaku. Po słabym roku ubiegły w tym roku zaowocował bardzo dobrze, jedno z lepszych owocowań odkąd go mam. Bardzo duże grona ładnie wypełnione sporymi owocami. Jedyny minus to klasyczny smak i tu nikogo nie zaskoczy.
Wostorg Krasnyj (4/5) - To dość późna odmiana, jednak warto na nią czekać. Większość osób odwiedzających późną jesienią moją winniczkę bardzo chwali smak Wostorga. To taki nienachalny muskat przechodzący z czasem w smak bardzo słodki, dlatego szkoda go długo trzymać, zresztą u mnie nawet się nie da bo niedługo po jego osiągnięciu dojrzałości nadchodzą przymrozki.
Talizman (5/5) - ten rok to w jego wykonaniu był wręcz doskonały. Najlepsze owocowanie odkąd pamiętam i jedne z najlepszych w porównaniu do innych odmian. Dużo wielkich gron z mega owocami wielkości piłeczki ping-pong'owej. Smakowo całkiem przyjemny z lekkimi nutami muskatu. Uniknął wszelkich chorób, nie popękał i zdrowo dojrzał.
Tałdun (2/5) - na owocowanie tej odmiany czekałem kilka lat. W tym roku pokazała jedno gronko i mam trochę mieszane uczucia. Nie dość że późno weszła w owocowanie to jeszcze specjalnie smakowo nie powala. Taki klasyczny winoroślowy smak. Miąższ lekko ścisły, chrupiący. Czerwone podłużne jagody prezentują się ładnie i efektownie, ale narazie na kolana mnie nie powaliła.
Timur (4/5) - odmiana na której nie zaobserwowałem większych negatywnych objawów wiosennych przymrozków, ładnie zaplonował i gron jak zwykle dużo z tym że czasem zawierały sporo groszku i naprawdę wielkie owoce otoczone były bardzo małymi bezpestkowymi - tak było koło domu, na działce znowu jagody wyrównane ale w gronach bardzo zbite nastroszone jak jeż.
- Najbardziej chrupki: Aladdin, Ładannyj2, Krasa Bałok
- Najbardziej odporna na choroby: Aladdin, Katrusia
- Najbardziej chorowita: Dienał, Konsuł
- Największy wzrost: Nizina, Wostorg Krasnyj
- Najmniejszy wzrost: Moskiewski Czarny, Tałdun
- Największe plonowanie: Aladdin, Bajkonur, Talizman
- Największy pękała: Ruswien, Krasotka
- Największy wabik na osy: Prodiuser, Ruswien
- Największe grono: Talizman, Bajkonur
- Największa jagoda: Talizman, Bajkonur
- Najładniejszy wygląd: Achilles, Aladdin
A teraz do konkretów czyli po kolei o każdym słów kilka. W tym roku zamiast gron porównanie wszystkich jagód wraz z ich podstawowymi parametrami.
- Najbardziej odporna na choroby: Aladdin, Katrusia
- Najbardziej chorowita: Dienał, Konsuł
- Największy wzrost: Nizina, Wostorg Krasnyj
- Najmniejszy wzrost: Moskiewski Czarny, Tałdun
- Największe plonowanie: Aladdin, Bajkonur, Talizman
- Największy pękała: Ruswien, Krasotka
- Największy wabik na osy: Prodiuser, Ruswien
- Największe grono: Talizman, Bajkonur
- Największa jagoda: Talizman, Bajkonur
- Najładniejszy wygląd: Achilles, Aladdin
A teraz do konkretów czyli po kolei o każdym słów kilka. W tym roku zamiast gron porównanie wszystkich jagód wraz z ich podstawowymi parametrami.
Moja subiektywna ocena za całokształt w skali 0...5 w nawiasie po nazwie odmiany.
Ananas Rannyj (4/5) - bardzo ciekawa smakowo odmiana bowiem jak sama nazwa mówi ma smak ananasa. Przyznam się że nie spotkałem drugiej odmiany o takim smaku i to jego główna zaleta. Poza tym jest plenny i w miarę odporny na choroby. Niestety po deszczach popękał i masakrycznie atakowały go ... ślimaki. Ma pewne miejsce w mojej kolekcji.
Wielkość jagody: 22x20mm
Andriusza (1/5) - u mnie ta odmiana się nie sprawdza. Jak się uda to piękne grona w dużej ilości z wielkimi wyrównanymi owocami, które mogą powisieć z jakiś tydzień a potem to już na tym wszelkie plagi egipskie. Może jak ktoś lubi lać chemią to by dał radę. Jagody szybko się psują i lezie do niego wszelkie robactwo. W tym roku tylko jedno grono, które tradycyjnie szybciutko padło. Z uwagi na przeciętny smak zastanawiam się nad usunięciem.
Arkadia (3/5)- klasyka winorośli, odmiana już od lat w Polsce. Większość ją chwali i chyba jest za co bo smak i grona nie mają nic do zarzucenia. U mnie rośnie chyba w złej lokalizacji i jakoś nie może się rozkręcić (dwa grona ale ładne). Posadziłem na działce i pierwsze owocowanie wypadło słabo (jedno grono), ale jak mawiają "pierwsza wina darowina".
Bajkonur (5/5) - kolejna po Aladdinie trafiona odmiana z której jestem bardzo zadowolony. Jest bardzo plenny i na żyznej glebie można na nim zabrać naprawdę dużo. Ładne luźne grona wypełnione wyrównanymi jagodami. A same jagody smaczne i odporne. Jeden z moich faworytów. W tym roku obciążony bardzo mocno pokazał wielkie grona z wielkimi owocami.
Bażena (1/5) - u mnie rośnie słabo, co roku obrywa przymrozkami i odbija od pnia. Z tego powodu 1 grono to wszystko na co ją stać. Jak dla mnie nieco za bardzo zbite i po deszczach popękała. Smakowo też bez wodotrysków, klasyka. Na pewno zwraca na siebie uwagę wielkimi gronami i jagodami. Jagody wyrównane bez groszku. Na choroby też odporna, ale lubi popękać.
Bianka (4/5) - superbezproblemowa przerobówka nadająca się też do skubania - tak w skrócie można o niej napisać. Dzieci ją lubią bo słodka, ja bo mogę wrzucić do wina a w uprawie rośnie w sposób idealny, nie zagęszcza się, nie choruje, dobrze drewnieje. Plonowanie zawsze niezawodne i z jednego krzaka zbieram co roku po ładnych parę kg. W tym roku złapała nioczekiwanie jako pierwsza mącznika rzekomego.
Biełyj Kokł (2/5) - z roku na rok traci w moich oczach. Jest tyle nowych odmian że trzeba być naprawdę dobrym by utrzymać notowania. Jagody duże, wcześnie owocujący i na początku owocowania ma fajny smak. Im dłużej powisi tym smak gorszy a i szybko dobierają się do niego choroby i szkodniki. Lubi też popękać. Wyrok zapadł, szpadel i eksmisja.
Błagowiest (4/5) - To późna odmiana dojrzewająca na początku października. U mnie w zasadzie gasi światło na winnicy. Trzeba trochę na nią uważać by nie przeciążyć ale jak dojrzeje to czaruje wielkimi gronami, wielkimi owocami i bardzo przyjemnym lekko muskatowym smakiem. Odmiana nie dla każdego, wymagająca nieco opieki, ale godna polecenia a za dbałość w uprawie potrafi odwdzięczyć się obfitymi zbiorami. W tym roku z dojrzewaniem na styk bo deszczowy sierpień dał się późnym odmianom we znaki.
Fredonia (3/5) - Odmiana stara, mocno rozpowszechniona ale jak dla mnie szału nie ma. Trzymam ją bo mi urosła i na razie nie bardzo zawadza. Smak labruski, glutowaty dosyć słodki. Jest plenne i odporna na choroby ale to zupełnie nie mój klimat smakowy.
Garmonia (5/5) - jak zwykle harmonijna i smaczna. Ładne plonowanie a grona szybko zniknęły z krzewu bo smaczne były. Odmiana jak dłużej powisi to czasem lekko pęka i wabi osy, ale wcale się im nie dziwię bo owoce jak dłużej powiszą to robią się mocno słodkie. Podobnie smakuje jak Krasotka jednak zdecydowanie mniej popękała po deszczach.
Głasza (4/5) - pierwsze owocowanie i pozytywne zaskoczenie. Całkiem sporo gron i biorąc pod uwagę jak przetrwała wiosenne przymrozki odbieram ją bardzo pozytywnie. Smaczne lekko chrupkie jagody które mogą długo wisieć na krzewie. Wygląda na odporną plenną odmianę.
Golicyn (3/5) - Pierwsze owocowanie, kilka kontrolnych gronek z dużymi jagodami. Pierwsze owocowanie nie jest obiektywne więc się nie będę specjalnie rozwodził. Odmiana mi się narazie podoba smaczna i odporna.
Isabella (2/5) - klasyka gatunku z gatunku labruska. Czyli owoce o specyficznym posmaku i lekko glutowatej konsystencji ale w zalewie nowych odmian gdzie jedna od drugiej różni się często tylko nazwą warto mieć coś z innej bajki pod nosem. Dojrzewa jako jedna z ostatnich ale przez to na jesień jest co skubać. W tym roku słabo z dojrzewaniem i pierwszy raz miała z tym problem.
Jubilej Nowoczerkasska
(1/5) - mam dwa krzewy w różnych lokalizacjach, oba po zimie nie zaowocowały. U mnie łapie też oba mączniaki. Rośnie silnie i trzeba pilnować pasierbów bo wypuszcza ich sporo z tym że można też na nich doczekać się drugiego zbioru bowiem kilka mikrogronek mi dojrzało. Generalnie odmiana pewnie warta posadzenia szkoda że jakieś grono można zebrać raz na kilka lat. Poczekam, krzew młody, niech nabierze sił. PODSUMOWANIE 2021:
Achilles (4/5) - kolejny rok z owocowaniem potwierdza zalety tej odmiany. Wiele nie ma co tutaj pisać. Odmiana kompletna, czyli plenna, odporna, jagody wyrównane w dużych gronach, nie pękają, smak bardzo przyjemny. Krzew odporny na choroby. Odmiana godna polecenia.
Wielkość jagody: 28x22mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: żółta
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarta
Osobliwość smaku [OIV-236]: lekki muskat
Aladdin (5/5) - kolejne piękne owocowanie z dużą ilością gron z wyrównanymi dużymi jagodami. Owoce w smaku lekko muskatowe, chrupkie. A jak dodam że odporny na wszelkie choroby to mamy obraz odmiany kompletnej, której nie mam nic do zarzucenia. Jedna z moich ulubionych odmian. W tym roku test obciążenia. Bez redukcji z jednego krzewu prawie 7kg owoców.
Wielkość jagody: 33x27mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: żółto-różowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: bardzo zwarta
Osobliwość smaku [OIV-236]: lekki muskat
Wielkość jagody: 22x20mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągła
Kolor skórki [OIV-225]: zielono-żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: specyficzny owocowy
Wielkość jagody: 32x22mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: ciemnoróżowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 29x23mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: żółta
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarta
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat
Wielkość jagody: 40x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: palcowata
Kolor skórki [OIV-225]: granatowo-fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarta
Osobliwość smaku [OIV-236]: lekki muskat
Wielkość jagody: 43x30mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: żółta
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 18x17mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągła
Kolor skórki [OIV-225]: żółto-zielona
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 35x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: żółta-szary
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 32x26mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: żółta
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarta
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat
Dienał (3/5) - szkoda mi tej odmiany bo bardzo plenna prezentująca zawsze ładne grona. Odmiana smakowo też fajna i lubię jego lekko wodnisty kwaskowaty smak ale niestety jest nieco podatny na choroby (mączniaka prawdziwego łapie jako jeden z pierwszych) i przy mokrej jesieni lubi popękać więc na dobre owocowanie nie ma co liczyć.
Donara (3/5) - Pierwsze owocowanie, kilka kontrolnych gronek z dużymi jagodami. Pierwsze owocowanie nie jest obiektywne więc się nie będę specjalnie rozwodził. Odmiana mi się narazie podoba smaczna i odporna.
Furor (4/5) - potwierdził dobre zdanie z ubiegłego sezonu. Drugi rok owocowania, cztery ładne grona, które w dodatku przypadły do gustu mojej córce, a ona byle czego nie zje ;). Jagody lekko chrupkie ale soczyste o przyjemnym owocowym smaku. W gronach jagody wyrównane, grona luźne. Odporny na choroby, nie pęka, nie atakują go osy. Jedyne do czego można się przyczepić to nieco twarda skórka.
Wielkość jagody: 28x20mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: granatowo-fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: harmonijny muskat
Głasza (4/5) - pierwsze owocowanie i pozytywne zaskoczenie. Całkiem sporo gron i biorąc pod uwagę jak przetrwała wiosenne przymrozki odbieram ją bardzo pozytywnie. Smaczne lekko chrupkie jagody które mogą długo wisieć na krzewie. Wygląda na odporną plenną odmianę.
Wielkość jagody: 28x20mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: nordowo-fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: mało soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Golicyn (3/5) - Pierwsze owocowanie, kilka kontrolnych gronek z dużymi jagodami. Pierwsze owocowanie nie jest obiektywne więc się nie będę specjalnie rozwodził. Odmiana mi się narazie podoba smaczna i odporna.
Wielkość jagody: 35x25mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: żółta
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Isabella (2/5) - klasyka gatunku z gatunku labruska. Czyli owoce o specyficznym posmaku i lekko glutowatej konsystencji ale w zalewie nowych odmian gdzie jedna od drugiej różni się często tylko nazwą warto mieć coś z innej bajki pod nosem. Dojrzewa jako jedna z ostatnich ale przez to na jesień jest co skubać. W tym roku słabo z dojrzewaniem i pierwszy raz miała z tym problem.
Wielkość jagody: 21x21mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągła
Kolor skórki [OIV-225]: fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty (glutowaty)
Osobliwość smaku [OIV-236]: labrusca (przyjemny owocowy)
Iza Zaliwska (3/5) - klasyka gatunku z gatunku klasyka. Popularna jasna odmiana która sama w sobie nie oferuje wodotrysków ale jest plenna i dla mniej wymagających winoogrodników pewnie wystarczająca. Smak klasyczny, jagody małe, wzrost umiarkowany. W tym roku zaowocowała bardzo obficie. Najlepiej od kiedy ją mam, tylko chyba za dużo gron zostawiłem i dojrzała trochę późno.
Wielkość jagody: 21x18mm
Kształt jagody [OIV-223]: owalny
Wielkość jagody: 51x23mm
Kształt jagody [OIV-223]: paluszkowaty
Kolor skórki [OIV-225]: żółto-czerwony
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekkosoczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 25x22mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: silny muskat
Wielkość jagody: 20x17mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: różowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny harmonijny
Wielkość jagody: 26x18mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: granatowo-fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny harmonijny
Wielkość jagody: 33x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: granatowo-fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: lekki muskat
Wielkość jagody: 36x22mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: fioletowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny harmonijny
Kołobok (4/5) - Pierwsze owocowanie ale od razu zaskoczenie pozytywne. Wczesna odmiana. Taka lekko niepozorna z wyglądu bo i grona nie jakoś specjalnie duże, jagody też do wielkich nie należą. Ale widać że plenna, miała pięć kwiatostanów, zostawiłem dwa i była to dobra decyzja bo krzew młody. Smak bardzo przyjemny muskat z różanymi posmakami. Taki właśnie jak lubię najbardziej więc od razu zaskarbił moje względy. Po deszczach kilka jagód popękało.
Wielkość jagody: 32x26mm
Kształt jagody [OIV-223]: kulisto-owalny
Kolor skórki [OIV-225]: różowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Ładannyj 2 (1/5) - odmiana wrażliwa na przymrozki i co roku notuję na niej straty, nie inaczej było i teraz. Tylko dwa małe gronka na dwu krzewach. Jest smaczna muskatowa, jeden z najbardziej chrupkich muskatów jaki mam. Owoce ładne o bursztynowym kolorze, wyrównane w gronach.
Wielkość jagody: 25x19mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: bardzo zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: bardzo silny muskat
Wielkość jagody: 33x25mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoida
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 37x16mm
Kształt jagody [OIV-223]: paluszkowaty
Kolor skórki [OIV-225]: niebiesko-czarny
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 24x23mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągły
Kolor skórki [OIV-225]: bordowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat
Muskat Bleu (5/5) - zaletą tej odmiany jest intrygujący muskatowy smak i nie przeszkadzają w tym małe jagody i duże pestki. Jest po prostu smaczny a że nie choruje, nie zagęszcza się to wiele osób lubi tą odmianę. W tym roku ewidentnie dał radę i plonowanie lepsze nawet niż w ubiegłym. Lubię takie odmiany bo zawsze znikają z krzaków bo każdy chce sprawdzić jak smakuje prawdziwy muskat a nawet jak coś zostanie to można wrzucić do wina.
Wielkość jagody: 20x18mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągły
Kolor skórki [OIV-225]: niebiesko-czarny
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: bardzo silny muskat
Nadjeżda AZOS (4/5) - w tym roku zaowocowała ładnie. Zaletą na pewno późny start na wiosnę bo omija majowe przymrozki. Smakowo jedna z fajniejszych odmian taki przyjemnie harmonijny (bez muskatu). Trochę podatna na mączniaka rzekomego i jak co roku w tym też go złapała ale z uwagi na upalny sierpień bez wielkiej presji.
Wielkość jagody: 30x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: niebiesko-czarny
Soczystość miąższu [OIV-232]: lekko soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny harmonijny
Nizina (4/5) - odmiana o wielkim wigorze, rośnie i plonuje bardzo obficie, tyle że jest też odmianą późną i w takim roku jak ten może (i ma) mieć problemy z dojrzewaniem. Z uwagi na redukcję plonu wiosennymi przymrozkami mimo niekorzystnych warunków w tym roku zdążyła dojrzeć. A smak ma taki właśnie jak lubię kwaskowato-owocowy w odcieniach wiśnia/czereśnia.
Wielkość jagody: 38x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroki elipsoidalny
Kolor skórki [OIV-225]: fioletowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: średnio zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: harmonijny
Wielkość jagody: 28x21mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowaty
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat
Wielkość jagody: 26x20mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroki elipsoidalny
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 18x18mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągły
Kolor skórki [OIV-225]: sino-różowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: labrusca
Wielkość jagody: 31x21mm
Kształt jagody [OIV-223]: elipsoidalny
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: mało soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: lekko zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: harmonijny
Wielkość jagody: 24x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągły
Kolor skórki [OIV-225]: zielono-żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat owocowy
Wielkość jagody: 31x23mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: niebiesko-czarny
Soczystość miąższu [OIV-232]: bardzo soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 34x25mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: ciemno różowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 25x19mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: średnio zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Swenson Red (4/5) - na działce owocowanie piękniejsze i tam dostałby 5/5, koło domu już gorzej i mało gronek, a te które dojrzały mocno przestrzelone. Ten typ chyba tak ma że owocowanie często zależy od gleby, czy pogody. Smak jednak mi pasuje i jest na tyle orginalny (truskawkowy) że w nawale klasycznych odmian wyróżnia się w tym względzie na plus.
Wielkość jagody: 19x19mm
Kształt jagody [OIV-223]: okrągła
Kolor skórki [OIV-225]: fioletowa
Soczystość miąższu [OIV-232]: soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: mało zwarty (bez gluta)
Osobliwość smaku [OIV-236]: labrusca (truskawkowy)
Wiera?? (4/5) - po słabym owocowaniu w roku ubiegłym w tym z kolei bardzo dobre. Sporo dużych gron wypełnionych dużymi owocami bez groszku. Smakowo bardzo fajna, dalej jedna z moich ulubionych odmian a ten rok to po prostu taki wypadek przy pracy ;).
Wielkość jagody: 28x24mm
Kształt jagody [OIV-223]: szeroka elipsoidalna
Kolor skórki [OIV-225]: żółty
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: klasyczny
Wielkość jagody: 36x26mm
Kształt jagody [OIV-223]: jajowata
Kolor skórki [OIV-225]: różowo-fioletowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: miękka
Osobliwość smaku [OIV-236]: silny przyjemny muskat
Zodiak (4/5) - trochę oberwał wiosennymi przymrozkami i myślałem że będzie kicha jak rok temu, ale o dziwo na jesieni gron miał bardzo dużo. Dobrze też przetrzymał deszcze a że smak ma wyborny więc wysoka punktacja.
Wielkość jagody: 27x20mm
Kształt jagody [OIV-223]: owalna
Kolor skórki [OIV-225]: granatowo-fioletowy
Soczystość miąższu [OIV-232]: średnio soczysty
Jędrność miąższu [OIV-235]: średnio zwarty
Osobliwość smaku [OIV-236]: muskat
Subskrybuj:
Posty (Atom)